Zondag zijn we naar de kerk in Haaksbergen geweest. Een kleine, ronde kerk met daarin een handjevol, merendeel bejaarde, bezoekers. Net als vorig jaar zijn de jongens ook nu weer muisstil tijdens de dienst. Na afloop is er koffie en limonade en is er leuk contact met de andere kerkbezoekers. Het weer is bijzonder fraai vandaag.

Na het middageten bouwen we een flinke ren voor onze kippen en leggen we een fraaie moestuin aan. Tegelijkertijd wordt er gebouwd aan een schietbaan en een flinke uitkijktoren aan de rand van het bos. Dan komen er plotseling drie Engelse soldaten het kamp binnenlopen. Ze zijn op zoek naar Boeren die hen, in ruil voor fraaie geweren, informatie over de Zoeloes willen verstrekken. Nadat ze ons kamp geïnspecteerd hebben, nemen we met gemengde gevoelens afscheid van deze soldaten.

Na het avondeten (bloemkool) gaan de jongens op pad om het omliggende terrein te verkennen. Al gauw kruist ons pad een flinke sloot. Te breed om er overheen te springen en te lang om er omheen te lopen. Terwijl een aantal leden terugloopt om een flinke pionierpaal op te halen, gooit Rob een oude boom over de sloot. Hierna kan iedereen voorzichtig oversteken en zijn pad vervolgen. Het begint al te schemeren wanneer de jongens terugkomen van deze verkenningstocht.

Bij het kampvuur vertellen Marcel en Marijn een verhaal over de jonge Boer Pieter Marits, die met zijn gewonde vader op de vlucht is voor de Zoeloes.

's Avonds wanneer iedereen op bed ligt, horen we in de verte een leeuw brullen. Wanneer ik de volgende morgen informeer of men vannacht ook iets gehoord heeft steken slechts twee jongens enigszins opgelucht hun hand in de lucht. Ze wisten niet zeker of ze het nu gedroomd hadden of niet.

Maandag beginnen we met een lekker zonnetje en gaan we echt met het thema aan de slag. De Boeren stonden bekend als echte scherpschutters. Er wordt deze morgen daarom uitgebreid geoefend in het geweerschieten. Staand, knielend, liggend, bewegende en stilstaande doelen. Veiligheid en onderhoud, alles komt aan bod. Terwijl de ene helft aan het schieten is, probeert de andere helft in het zadel te blijven zitten bij het paardrijden. Dat valt nog vies tegen. Terwijl de rest van de troep de kampdoop gaat voorbereiden, nemen Bernard en ondergetekende de 'nieuwe' jongens mee naar een schuur aan de andere kant van het heideveld. Hier gaan we, in de regen, aan de slag met de BHV (Boere hulpverlening). Wat te doen wanneer je iemand vindt die buiten bewustzijn is? Eigen veiligheid, aanspreken slachtoffer, luchtwegen controleren, stabiele zijligging, Rautecgreep. Na een leerzaam uurtje worden we opgehaald door een van de oudere verkenners en volgt er voor Jeffrey, William, Rikkert, Bernd, Matthijs, Matthias, Ferry en Remco de kampdoop.

Na het avondeten (nasi) horen we wederom een leeuw brullen, nu vlakbij het kamp. Terwijl we voorzichtig dichterbij sluipen, horen we hem plotseling vreselijk te keer gaan. Het is duidelijk dat de leeuw iemand heeft aangevallen, een man schreeuwt het uit van de pijn. Wanneer we ter plaatse komen, is de leeuw echter verdwenen en treffen we alleen een gewonde Zoeloe-krijger aan. Deze krijger nemen we mee naar het kamp, waar we zijn wonden verzorgen. Er ontstaat verschil van mening over wat te doen met deze zwarte kaffer. Er gaan stemmen op hen dood te schieten, anderen willen hem uitleveren aan de Engelsen. Een enkeling wil hem terugbrengen naar zijn dorp.

Wanneer de jongens op bed liggen, besluiten we naar het Engelse kamp te lopen om te onderhandelen over de prijs van onze gevangene. Onderweg naar het Engelse kamp worden we echter plotseling opgewacht door onze jeugdleden. Na een flinke butspartij worden we ervan beschuldigd het losgeld in eigen zak te hebben willen steken. Het kader zou de leiding hebben afgeluisterd en heeft daarna de rest van de troep ingelicht. Terug op het kamp blijkt de Zoeloe echter ontsnapt te zijn.

Wanneer de jongens weer op bed liggen, hakt Maikel bij een van de kippen de kop af. (ja, U leest het goed). De restanten van Piri Piri (zo heet onze kip) zullen de volgende morgen bij de uitkijktoren worden aangetroffen. Het mag duidelijk zijn dat de leeuw hem vannacht te grazen heeft genomen.

Dinsdag

Omdat het gisteravond best laat geworden is, besluiten we een uur later dan gebruikelijk op te staan. We verschuiven het ochtendprogramma naar later deze week en nemen ruim de tijd om lekker te gaan zwemmen in Haaksbergen. Terwijl we nog aan het ontbijt zitten, worden de resten van Piri Piri ontdekt. Steeds meer jongens komen polshoogte nemen. Geen twijfel mogelijk, het moet een vos geweest zijn. Vannacht moet het kamp bewaakt worden om niet ook de andere kippen kwijt te raken. In het zwembad draagt Maurits een pleister om zijn grote teen (?). Om een uur of vier zijn we terug op het kampterrein. Iedereen heeft zich prima vermaakt in het luxe zwemparadijs.

Na het avondeten (macaroni) komt de eerder ontsnapte Zoeloe ons kamp binnenlopen en nodigt ons in zijn dorp uit. Het blijkt de zoon van de gevreesde Zoeloekoning Chetswayo te zijn. Deze is ons bijzonder dankbaar voor het redden van zijn zoon uit de klauwen van de leeuw en wil ons daarvoor persoonlijk bedanken. Wanneer we in de buurt van het Zoeloedorp komen, horen we trommels en veel geschreeuw. Voorzichtig lopen we het dorp in. Daar dansen zeker dertig zwarte Zoeloes in de rondte. Een olifant trompettert er lustig op los en de Zoeloes draaien als echte wilden in het rond. Wat klopt er niet aan dit plaatje? Het zijn er veel te veel voor een butsspel. Waar komen die nu allemaal vandaan?

Langzaam lopen we dichterbij. Is dat niet de broer van Rob? De moeder van Ferry? Huh?, dat is mijn zus, ja hoor! Wanneer ook de ouders van achter het zeil tevoorschijn komen, is de verrassing compleet. Enkele verkenners vragen zich verbaasd af of het dan misschien al woensdag is, dan zou er immers de ouderavond zijn. Maar nee, het is gewoon dinsdag en toch zijn alle ouders er al? Deze onverwachte wending van deze avond zet veel jongens op het verkeerde been. Men heeft duidelijk even tijd nodig om de zaken weer op een rijtje te krijgen.

Na het nemen van een groepsfoto lopen we samen terug naar het kampterrein en bekijken we ons Boerendorp. De Hopman krijgt daar nog een cadeautje, omdat hij dit jaar voor de twintigste keer als leiding met de verkenners mee op zomerkamp is. Het is een bijzonder geslaagde avond met heel mooi weer.

Terwijl de jongens rond de vuurton naar een verhaal luisteren, bouwt de leiding op 3m hoogte een leeuwentoren. Tussen twee bomen worden twee balken geknoopt, hoog genoeg, zodat de leeuw je niet bereiken kan. Hierop zal vannacht door de pl's, om de beurt, wacht worden gehouden. Gezekerd aan een touw en voorzien van een pistool en nachtkijker neemt Ide de eerste wacht voor zijn rekening. Na afloop van deze eerste wacht besluiten we de andere pl's niet meer wakker te maken. Het is mooi geweest voor vandaag. De leeuw heeft zich deze nacht niet meer laten zien.

Woensdag

Al vroeg worden we gewekt door trompetters in het bos, het Engelse leger is in aantocht. Snel pakken we onze spullen en verzamelen we in het bos. Hier krijgen we per patrouille een pan vol havermout en een aantal lepels voorgezet. Tijd om de borden te halen is er niet. Zelfs Peter en Marcel zijn goed te spreken over dit stevige ontbijt. De hike voert de jongens verder weg van het kampterrein. Onderweg worden diverse posten aangedaan waar opdrachten moeten worden uitgevoerd. Rondom het middageten loopt iedereen nog mooi op schema, maar na de laatste post met de kabelbaan raken ze dan toch het spoor nog bijster. Het was ook te mooi om waar te zijn.

Terug op het kampterrein gaat iedereen zijn gang. Bij de kabelbaan geven Tom en Roelof elkaar een arm en dansen er samen vrolijk op los wanneer ik een moderne versie van de vijfde van Beethoven laat horen. Ook Bernd kan de muziek van deze oude meester best waarderen. We eten samen in de grote tent hamburgers met aardappelpuree en div. groenten. Matthijs en Roelof bemannen deze nacht de leeuwentoren.

Donderdag

De excursie wordt geschrapt, wel brengen we een bezoek aan de plaats Hengelo. Hier doen de leden zelf inkopen voor het avondeten. Wanneer we echter de kerktoren willen beklimmen, hebben diverse leidinggevenden opeens andere bezigheden. Dat is wel verdacht, zeker nadat we gisteren in allerijl ons kamp moesten verlaten omdat de Engelsen in aantocht waren. Is een van de leidinggevenden misschien een verrader die opnieuw contact gaat zoeken met de Engelsen? We besluiten ze op afstand te volgen en maken notities van alles wat ze doen.

Terug op het kampterrein staan de jongens rondom de val met puntstokken. "Een vos, een vos!", roepen ze in koor. We hebben een vos gevangen! Snel trek ik mijn laarzen weer aan, het zal toch niet waar zijn. Bij de kuil aangekomen reageer ook ik verbaasd en zeg gauw mijn camera te zullen halen. Ook de andere gearriveerde leiding is zichtbaar onder de indruk. Zo spelen we met elkaar dat we een echte vos gevangen hebben, tot ook de laatste leden rondom de valkuil staan. De jongens hadden ons echt tuk deze keer!

Na het avondeten (tien uur 's avonds!) worden de verdachten een voor een bij het kampvuur geroepen en daar geconfronteerd met onze bevindingen. Al gauw blijkt dat Maurits zich wel heel verdacht gedragen heeft. Thee gedronken, Engelse drop en nagellakverwijderaar gekocht. Marcel weet dat Engelse spionnen een rood gelakte, grote teennagel hebben, zodat ze zich kunnen legitimeren. Nu weten we ook waarom Maurits dus een pleister om zijn teen had tijdens het zwemmen. Hij kan geen kant meer op, er ontstaat ruzie en Maurits rijdt kwaad weg in de auto van Marijn. Wat nu gedaan?

Marijn biedt aan op zoek te gaan. Na een half uur loopt Maurits nog boos het kampterrein weer op om zijn spullen op te halen. De hopman praat langdurig met hem aan de keukentafel van de leiding. De jongens krijgen te horen dat Maurits spijt heeft van wat hij misdaan heeft. Onervaren als hij is, heeft hij zich door Marijn laten overhalen voor de Engelsen te gaan werken. Marijn is dus de echte verrader! Als hij Maurits gevonden had, zou hij hem zeker hebben doodgeschoten om alle bewijzen tegen hem uit de weg te ruimen. Hoewel Maurits zich erg schaamt voor zijn gedrag, willen de jongens hem toch weer opnemen in de groep. Marijn zal er van lusten!

Dan brult plotseling de leeuw, iedereen pakt zijn wapen. Ditmaal zal hij niet ontkomen. Vergezeld van slechts enkele fakkels lopen we voorzichtig het leeuwenbos in. Best spannend, zo in het donker. Voorzichtig banen we ons een weg door de duisternis. Weten we nog wel precies waar we zitten? Bernard loopt een stuk vooruit, vindt geen leeuw maar wel een brede zandweg.

In de verte nadert een groepje Engelse soldaten. Een van de jongens meent de stem van Marijn herkend te hebben. We zetten de achtervolging in. Op een grasveldje horen en zien we Marijn samen met de Engelsen. Er valt een schot, we zetten de aanval in en weten hen uiteindelijk te overmeesteren. Wanneer ik Marijn vervolgens feliciteer met het succesvol uitvoeren van zijn dubbelspel, wordt het Rob allemaal te veel en vliegt hij mij spontaan aan.

Donderdagnacht

Terwijl de verkenners rustig liggen te slapen en we de Engelse soldaten hebben bedankt voor hun medewerking, weten we allemaal dat deze nacht voor ons nog niet voorbij is. Een voor het kamp gemaakte afspraak moet worden uitgevoerd. Iedereen kijkt wat voor zich uit, veel gesproken wordt er niet. Voor Marcel, Marijn, Maurits en Bernard zal het de eerste keer worden. Maikel en ik hebben al eerder met dit bijltje gehakt. Even kijken we elkaar nog afwachtend aan, dan zeg ik de bijl te zullen halen en worden de inmiddels slapende kippen uit hun hok gehaald. Op naar het hakblok bij de uitkijktoren. Hoewel de kippen alles rustig over zich heen laten komen, bespeur ik bij de leiding enige spanning wanneer de eerste kip voor het hakblok wordt neergezet. "Hou jij hem vast? Moet ik eerst slaan? Wie houdt mijn kip dan vast?" Marcel gaat nog vlug een haring halen. Marijn drukt daarna de kop zachtjes op het hakblok. Zijn rechterhand met daarin de bijl geklemd gaat langzaam omhoog. Bij het vage schijnsel van zes hoofdlampjes zal de eerste kip deze nacht zijn kop verliezen. De bijl zoeft naar beneden en ketst op het hakblok af. De kip, duidelijk aangeslagen, loopt het bos in. Keer op keer valt hij om en botst hij tegen bomen aan. Een raar gezicht, is hij nu dood? Heeft Marijn hem wel goed geraakt? Waar is zijn kop dan gebleven, er ligt niets bij het hakblok!!! Wat nu???

Gauw wordt de kip weer tegen de grond gedrukt en krijgt hij nog een genadeklap. Iedereen kijkt elkaar vragend aan. Is dit zoals het gaan moet? Wat duurde het lang voordat de kip zich gewonnen gaf. Na een moment van stilte barsten we, ietwat gespannen, hard in lachen uit. Het was ook wel een komisch gezicht, een kip die zigzaggend door het donkere bos rent zonder kop.

Hierna zijn ook de andere kippen aan de beurt. Een voor een gaan ze voor de bijl.. Ze lopen zeker nog tien meter voordat ze tegen de vlakte gaan. De kip van Maurits kakelt zelfs nog een keer, terwijl zijn kop drie meter bij hem vandaan naast het hakblok ligt. Het kan dus echt, kakelen als een kip zonder kop. Heel apart.

Nu het gedaan is, hebben we er vrede mee. Ze hebben immers een goede week gehad. De poten worden bij elkaar gebonden, waarna ze uit het zicht aan een boom worden opgehangen. Een emmer water over het hakblok om de sporen uit te wissen en daarna naar bed. Het is inmiddels drie uur geweest, morgen zien we wel verder.

Vrijdag

De zon schijn voorzichtig door de bomen, elf uur, tijd om op te staan. Terwijl we aan de keukentafel rustig een kop koffie drinken komt Roelof ons terrein oplopen. Omdat we nog niet goed raad weten met de kippen die achter ons in het bos hangen besluiten we bij Roelof te polsen hoe zijn relatie met de kippen was. Na het stellen van enkele vragen besluiten we Roelof de waarheid te vertellen. Geblinddoekt nemen we hem mee naar de boom. Zijn reactie doet ons besluiten ook het kader te confronteren met de gedode kippen. Aandachtig worden de kippen bestudeerd, de een vindt het cool, een ander weet niet wat hij ervan denken moet.

Wanneer we aangeven dat ze nog geplukt en schoongemaakt moeten worden steken Tom, Rob, Ide en Roelof hun hand op om te helpen. De rest belooft te zwijgen over hetgeen ze gezien hebben en gaat verder met de voorbereidingen voor het koken op houtvuur.


Het verenplukken verloopt voorspoedig, het verwijderen van de ingewanden is nog een hele operatie. De nog in de kip aanwezige eieren geven stof tot nadenken. Niet een maar wel vier dooiers worden er aangetroffen, van klein zonder schil naar groot met schil. Ook de inhoud van de maag wordt uitvoerig bestudeerd. Veel gras, maïs en zelfs een stukje aluminiumfolie worden aangetroffen.

De lucht begint steeds meer bewolkt te raken, er is slecht weer op komst. De patrouilletenten zijn voldoende opgedroogd om ingepakt te worden. Het zou jammer zijn ze nu nog nat te laten regenen. Wanneer de laatste tent de zak in gaat, valt de eerste regendruppel op de grond. Net op tijd dus. Een flinke onweersbui met donder en bliksem volgt. Het kampterrein verandert al snel in een grote modderpoel. De overdekte kampvuurplaats biedt voldoende droge zitplaatsen om ongestoord onze maaltijd voort te kunnen zetten. Vier kippen aan het spit, bonen in tomatensaus, groentemix, gepofte piepers en als toetje een met chocola gevulde gebakken banaan (echt lekker!)

De bonte avond wordt gevuld met zingen rondom het kampvuur en diverse toneelstukjes. De Sperwers behaalen dit jaar de meeste punten en mogen vlag en kamptrofee mee naar huis nemen. Nogmaals gefeliciteerd!

Conclusie

We kunnen met tevredenheid terugkijken op een bijzonder leuk en geslaagd zomerkamp. Iedereen heeft het weer erg naar de zin gehad. De sfeer is steeds heel ontspannen en goed geweest. Het programma zat goed in elkaar en het thema was eenvoudig en makkelijk invulbaar. Ide wist het goed te verwoorden; een leeuw, Zoeloes en Engelsen, daar draaide het deze week om. Het vooraf innemen van alle horloges was een goede zet. Zo ben je niet gebonden aan vaste uren, maar kun je gewoon doorgaan totdat een activiteit helemaal af is. Je bent veel vrijer om (ongemerkt) te schuiven met de tijden. Je verdeelt de dag niet meer in uren, maar in licht en donker. We staan vroeg op en gaan pas slapen wanneer het donker is, heel natuurlijk dus. Dit geeft veel rust in het kamp.

Zelf had ik niet verwacht dat alles zo probleemloos zou verlopen. Acht van de twintig deelnemers gingen dit jaar voor het eerst met de verkenners mee op zomerkamp. Een goed gevuld programma en de onverwachte confrontatie met de ouders hebben de jongens voldoende afleiding gegeven. Van echte ruzie en heimwee is geen sprake geweest.

De muggen prikten er dit kamp lustig op los, maar echt hinderlijk zijn ze niet geworden. Iedereen had zich goed voorbereid. Naar mate de week vorderde nam het aantal muggen ook flink af. Ook het weer was best goed te noemen. Alleen vrijdagavond kregen we er flink van langs. Onweer, bliksem en heel veel water resulteerden in een grote modderpoel.

Dit jaar hebben we, na het avondeten, even de tijd genomen om met de jongens over het geloof te praten. Aan de hand van een bijbelvers kwamen zo uiteenlopende zaken ter sprake. Zo vertelden twee leden, nadat ze gebeden hadden, gered te zijn uit het moeras waarin ze vastzaten. Een ander lid vertelde over het verlies van een schoolvriendje, nu ruim een jaar geleden. Mij persoonlijk is het goed bevallen, het kan heel leuk zijn om met deze leeftijdsgroep een serieus gesprek te voeren, je moet er alleen wel de tijd voor (kunnen) nemen.

Waar de leiding wel over getwijfeld heeft was het slachten van de kippen. Hoe zouden de leden dit opnemen. Een hele week hebben we met hen opgetrokken; Amateur, Piri Piri, SuperDealer en Ma Tokki. De kippen werden echter meegenomen in de wetenschap dat de boer ze niet zou terugnemen. De leiding zelf had vooraf duidelijk afgesproken de kippen 's nachts te zullen slachten. Voor enkele van ons zou het de eerste keer worden, best spannend dus. Alles is goed verlopen, het was voor iedereen een leerzame ervaring.

Het kampterrein paste ook goed bij het thema. Een droog heideveld met een zandpad vol kuilen deed denken aan een uitgestrekte savanne, waar je het zonder hoed en een goed gevulde waterfles niet lang zou uithouden. In het lange gras, aan de rand van het bos waar de tenten staan, zou zomaar echt een leeuw kunnen zitten. Daar kon je 's avonds maar beter niet doorheen lopen.

Zaterdag - heen reis + kamp op bouw

Het is 9:30 we verzamelen ons bij het troep huis. Alles moet in de karren worden gepropt. Van jerrycans tot piketten en tenten. Alles moert mee.

En oja ook wel handig . m'm bagage moet ook nog ergens tussen. Hier en daar wat prop en wrik werk en alles zin in de karren en auto's. nu wij zelf nog ergens bij en we kunnen weg. Snel afschijt nemen en we vertrekken naar het verre zuid Afrika ( beckhum ).

Na een tijdje in de auto te hebben gezooit. Kwamen we aan op het kampterrein. Toen we uit de auto stapte werden we gelijk lek gestoken door muggen. na een goed begin :S

Toen alles was uit geladen konden we meteen beginnen aan het opbouwen van de kampjes. Bij de meeste patroeie's stonden de tenten al snel. De keuken tafels duurden wat langer omdat we een andere bouwden dan normaal. Een zogenaamde Zuid-Afrikaanse tafel. Wat er zo zuid-afrikaans aan is ben ik niet egt achter gekomen hij is bijna het zelfde alleen een 2 poot inplaats van een 3 poot :S. naja.

Na het opbouwen van ons kamp hadden we erg honger een grote pan chilliconcarne ging er dus wel in. Na het gezelighu eten moesten we op verkenning uit. We liepen een stuk het oerwoud en kwamen een riviertje tegen. We moesten er over heen zonder natte voeten te krijgen. Snel waren er al een paar jongens terug naar het kamp om balken te halen. Toen ze net weg waren hat rob al weer wat anders verzonnen. " ach man pleur gewoon een boom om en we lopen er over heen ". Zo gehecht zo gedaan. Toch kon rob het niet laten om toch er in te vallen.

Aan de overkant gekomen moest elke patroeie een stuk verkennen. Met de arenden liepen we door een hoog gras gebied met soms een grote boom. We moesten het op kaart brengen met natuurlijke dingen , we hadden geen pen of potlood.

Savonds hebben we nog bij het kampvuur gezeten en is ons een stuk van het verhaal van pieter maritz vertelt .

Dit was onze eerste dag.

Zondag - het bouwen van dingen + Engelsen komen

Het is 7 uur er staat een gare leiding in de tent opening te blèren dat we uit ons nest moeten en over een half uurtje foerageren. Na nog even een half uurtje te liggen stinken in de tent moesten we er wel uit. Even lekker ontbijten en alles een beetje netjes maken voor de ochtend inspectie. Zo uniform aan en naar de opening. Na het hijsen van de vlag en de dag met gebed geopend te hebben is het tijd voor de inspectie.


Een van de leiding liep met me mee naar het kampje van de arenden.

Hmm . . . harde klachten t ziet er niet heel goed uit. Een mes met nog pindakaas, pasta en ook nog van jam licht midden op de tafel. In de pannen staat nog een laagje water en de pannen kist kan op een of andere manier in eens niet meer dicht. Naja. Jammer dan daar gaan de eerste punten.

Na de opneing moesten we ons netjes aan kleden. We gingen naar de kerk in haaksbergen. Na een dik half uur fietsen kwamen we aan bij een klei hoog rond kerkje. Met ongeveer 1 jonge familie met 2 kinderen van een jaar of 5/6 en 20 ouderen. Iedereen keek dus ook wel op toen er op eens een stuk of 20 verkenners binnen kwamen. Na de dienst was er nog koffie. Onder het drinken van sinas of cola kregen we verhalen van een oma die alles 4x vertelde . Over een land nigger of zo waar mensen heeeel arm waren. Het werd tijd om weer te vertrekken


Toen we trug kwamen op het kamp terrein moesten we nog wat dingen op bouwen. een moestuin kippen hok een uitkijk toren en een schiet baan.

We waren druk bezig op eens was er alarm. Er kwamen Engelsen. Het bleek dat ze in vrede kwamen. Ze wouden ons kamp inspecteren en vroegen ons of we bij hun in het leger wouden. En als we kaffers (zoeloes) hadden gevangen konden we ze aan hun verkopen.

Na dat ze onsze kampjes hadden inspecteert. Gingen we weer verder met het opbouwen van de dingen waar we al mee bezig waren. Daarna mochten we schieten op de schietbaan.. wat erg stoerwas.

Maandag- activiteiten middag + kaffer

De ochtend verliep als normaal. Weer een blèrende leiding voor de tent weer uit je nest koen met een rug vol muggen bulten en weer een inspectie waar altijd wel wat verkeert aan was. Allen er was iets anders. Er was een dode kip gevonden. En snachts waren er door een paar geluiden gehoord van een leeuw. We besloten dat er telkens mensen op de uit kijk moesten.

Rond een uur of 12 begonnen we aan een aantal activiteiten. Eerst gingen we luchtbuks schieten. We leerden hoe we op bewegende dingen konden schieten. Na flink wat kogels weg geschoten te hebben gingen we naar de rodeo. Een echte boer moet kunnen paard rijden. Dus ging het er om wie het langst kon blijven zitten. Na vlink wat gevallen te hebben en wat blauwe plekken op mn benen gekregen te hebben mochten we weer schieten. Maar nu met het betere werk een buks met scoop en een met een veer waar je kogeltjes in konden. Zo hoef je dus niet elke keer te laden. Allen Breken en schieten.

Op eens horden we geschreeuw wat gepaard ging met woest gebrul van een leeuw. We liepen het bos in. Het geschreeuw kwam dichter bij. Plots zag iemand het : EEN KAFFER !!! het was waar er lag een kaffer verwod op de grond we verzorgde hem en onder vraagde hem. Maar veel kwam er niet uit. Nu was de vraag, wat we met hem zouden doen. Afschieten hem de weg laten wijzen of hem aan de engelsen over brengen. We hebben er lang over ge praat maar wisten het niet. We besloten maar naar bed te gaan. Het kader bleef nog even achter. En dat was goed ook. We hadden de leiding horen zeggen dat ze als het ruim een uur donker was de kaffer zelf zouden weg brengen en het geld houden. Ze zouden tegen ons zeggen dat hij snachts weg gelopen was. Het kader hat een plannetje. We zouden een hinder laag leggen.

Na dat we iedereen wakker hadden gamaakt en het bos in waren gegaan moesten we ongeveer 15 min wachten. Somige werden ongeduldig en zeiden: julie hebben de leiding helemaal niet gehoort het is gewoon een grapje. En toen op eens zagen we fakkels. de leiding ! iedereen stormde er op af. We butste vlink. Er werd gescheeuw : waar is die zoeloe! Hij was er niet! Toen we de leiding in elkaar gebutst hadden vertelde ze dat ze allen aan't wandelen waren en dat de kaffer nog gewoon lag te slapen. Terug bij het kamp bleek de kaffer weg te zijn . . . hij was ontsnapt. Iedereen was moe en ging slapen. toen we in de tent lagen was hans bouw er niet. Hea?? Op eens hoorde we de rits open gaan. Het bleek hans te zijn die in slaap was gevallen toen wij de leiding aan viel . toen hij wakker werd waren we al weg. Iedereen sliep daarna snel. Weer een leuke drukke dag en nacht

Dinsdag- zwemmen + ouderavond

Na de opening hoorden we dat we een luchpacketje moesten maken. Als de leiding zegt dat je een lunch packetje moet maken ga je bijna altijd iets vet kikke's doen. En al helemaal als ze er ook bij zeggen dat je je zwemkleren moet me nemen. We gingen dus zwemmen. Ik en lieuwe kregen de route en een kaart. We moesten naar de andere kant van haaksbergen fietsen , daar zal het zwembad zijn. De fiets tocht was goed verlopen. 1 keer maar verkeert gegaan , dat is niet veel vaak zijn we er na een half uur telaat nog niet. Het was een heel kikke zwembad. Nee geen afgetrapt meertje waar ze geen eens een duik plak hebben , maar een echt bad met een grote glijbaan buiten bad en zelfs een golfslag bad! En een touw waar je mee mogt slingeren boven het water. Na vlink wat gedealert in het zwembad fietsten we moe nar huis. Mijn hele rug ging kapot van de jeuk onder het fietsen. Alle muggen bulden die in het water nergens tegen aan vreef zaten nu weer onder een trui en er over heen schuurde. Aan gekomen maakte we ons eten klaar en gingen we eten.


Na het eten hadde we een klein tijdje voor ons zelf. Op eens was er weer alarm. De kaffer was weer terug. Hij maakt ons duidelijk dat hij blij was dat we hem goed hadden geholpen en dat hij met ons wou feest vieren in z'n dorp. We wisten niet goed wat we moesten doen. Want het kon goed zijn dat hij ons in een hinderlaag lokte. We besloten hem te volgen maar wel met onze wapens in de hand. We volgden hem een stuk je door het bos. Er klonken geluiden van een kaffer dorp. We hoorden trommels en zoeloes die zongen. Het kwam steets dichter bij. Op een geven moment konden we ze zien. We lagen in een greppel. Ik lach naast rob hummelen die tegen me zij : ik schijt em joh dit zijn er wel heel veel , dat word butsen. We liepen door. Op een open veld stond een grote groep met kaffers om ons heen te dansen. We wisten niet goed of ze ons wouden aan vallen of dat het een feest ritueel was. Opeens waren er verkenners die familie begon te herkennen. Ook ik zag in eens mn broer en zn vriendin in een zoeloe pakje staan. Iedereen stond staren en beseften niet echt wat er gebeurde. Toen kwam de rest van de familie ook. Iedereen was erg verbaast want de ouder avond is normaal altijd op woensdag. We lieten onze familie het kamp zien.

Toen de ouders weg waren hadden we nog wat muziek gemaakt met de kaffer die we gered hadden. Er waren 3 jambe's en een horn en wat kleine trommels. Onder tussen maakte die leiding een leeuwe paal waar er elke nacht een man op uitkijk moest zitten. Ik ging die avond, ik zat er boven in met een pistol met 2 patronen en een nacht kijker. Na een leuke dag in het zwembad en een rare leuke avond gingen we slapen.

Woensdag - hike

Het is vroeg in de ochtend. Ik werd wakker door geschreeuw en trompet geluiden. Er was paniek. We gingen snel de tent uit om te kijken wat er gebeurde. De Engelsen kwamen er aan. We waren veraden! We moesten ons klaar maken voor vertrek , want op het kamp terrein konden we niet blijven. Er was ook geen opening. Iedereen vulde snel de veld flessen en stopten wat eten in zn tas. We moesten het bos in. Daar kregen we een pan havermout die we vlug moesten opeten.

Toen we klaar waren kregen we onze eerste route. Het was niet zoon moeilijke route dus we konden hem makkelijk volgen. Na een half uurtje lopen kwamen we aan bij een post. Door dat het wat hat geregend kon je onze voet sporen goed zien. We moesten ze darom ook uit wissen. De bedoeling was dat we met 4 losse planken onder onze voeten een stuk moesten uit wissen. En dat was nog best lastig.


We liepen door. we liepen door een groot bos met af een toe een boere vestiging. Na weer een stuk door lopen kwamen we bij een 2de post. Hij lag aan een mooi beekje met was dammetjes. Opdat er nog andere patroeies waren bij de post moesten we even wachten. Hans zat rustig bij het water tot dat rob een tak voor zn neus in het water gooide. Op eenhs deden mattias ik en remco ook mee. Tot dat de leiding ons riep omdat we aan de beurt waren.

Na de 2de post kregen we een verhaal route. Dat is zoiets als dit : we liepen een lang stuk voor uit. Tot dat we bij een grote weg vol huifkarren kwamen. We stoken daar over omdat we dachten dat we zo de Engelsen uitweken. We liepen een stuk je door bos en een stuk je door velden. Na dat we een uur gelopen hadden over een stuk wat je makkelijk in een half uur kan doen kwamen we uit bij post 3. eindelijk !! eten !! we vroten ons vol met boterhammen met pindakaas en suiker. We kregen een zak je met nootjes mee. Het kistje stond nog open dus we pakte er gelijk 3 per persoon. Beetje jammer alleen dat ze 2 jaar over datum waren .. maarja dood ga je er niet aan. Toen we vertrokken pakten we snel nog wat snoep uit wouter zn auto.

We gingen door naar de volgende post.
We moesten hier dieren geluiden maken en de anderen moesten raden welk dier het was. Een makelijke post dus. De volgede route was minder makelijk. Gare puzzel waar een zin uit kwam en dat moesten we lopen :S.

Op weg naar post 5 zaten we wat te zooien met kei ( wat we bij de vorgige post konden pakken van de gront ) rob hat natuurlijk weer een mega groot stuk aan een touwtje waar mee hij allen naakt slakke plette.

We liepen verder tot we bij een klein bruggtje aan kwamen. We moesten door een slootje lopen waar 20 cm modder in stont. Tot we bij een grote weg aan kwamen . we moesetn oversteken. Allen een paar gingen door het tunneltjhe. Toen kwamen we bij post 5 aan. We waren weer veel te laat dus kregen we alleen de route. We liepen meteen door naar de laaste post.

Bij deze post moesetn we met een kabel over het water. Hoe verder je kwam hoe meer punten. Rob en ik stonden in het water. Marijn zij tegen me : als je dr uit gaat duw ik je dr net zo hard weer in. En zo gezecht zo gedaan. Ik lag dus in de plomp. Naja jammer dan wat kan mij het ook verotten. Toen we klaar waren met de post vroeg remco of hij nog een keer mocht. Ja hor dat mocht wel. Toen hij ging en zich terug wou trekken , ontspande marijn de kabel al. Remco kwam steets dichter bij het water en begon steets benauwder te kijken. Hij haalde het nog net met een natte kont. Na de laaste post liepen we naar het kam terein waar we nog gezamenlijk hamburgers en aardappelpuree hadden gegeten.

Donderdag - naar Hengelo+butsen met de Engelsen

Na de opening gingen we vallen maken. Elke patroeije moest een andere verzinnen. Wij maakten met de arenden een net dat dicht schoot als de leeuw er in kwam. Hij werkte erg goed. Ook werd er nog een val kuil gemaakt en een speer die neer ramde als je er langs liep. Na dat we da vallen hadden gemaakt gingen we naar hengelo. Aan gekomen in hengelo mochten we wat voor ons zelf kopen. Iedereen kocht zo veel mogelijk voer in. Alle rekken stonden leeg omdat wij langs waren geweest. Na dat we alles in gekocht hadden wouden we een kerk bezoeken. Maar 4 man van de leiding ging niet mee. Het was erg verdacht. We besloten dat elke patroeie een leiding zou volgen om tekijken wat ze deden , want er moest een verader tussen zitten die ons had verraden dat we met de kaffers feest hadden gemaakt. Met de arenden volgden we mikel. Remco en ik volgden hem in de v&d. we zaggen alle mensen denken : "wat doen hun nouw weer ??". ach wat kon ons dat verotten =p. mike stond een boekje af terekenen toen remco en ik opeens gefluister achter ons hoorde. De rest van de patroeie was er op eens ook. Mike liep door we hebben hem nog in veel winkels gevold. Maar niks verdachts gezien.

Savond's leggen we de feiten op een reitje en kijken we wat elke lijding heeft gedaan. Wat op valt is dat maurits bij veel engelse dingen keek. Toen we aan hem vroegen warom hij dat deet werd hij boos. En hij reed weg met de auto van marijn. Marijn ging er snel achter aan. Toen maurits terug kwam vertelde hij dat hij onderdruk gezet was door marijn.

PLOTS hoorde we een leeuw. We besloten het dier nu voor goed af temaken. We zagen hem niet meer en raakte verdwaalt in het donkere bos. We kwamen uit op een zand pat. Waar we verder op lichtjes zaggen . we sprongen de berm in. Het kwam steets dichterbij. We hoorden stemmen van engelsen. Op eens hoorde iemand marijn er tussen. Ze gingen liepen het bos in richting het kaffer dorp. We volgden ze. Op eens vielden we ze aan. We sprongen op de Engelsen en ook op marijn. Nou en het was wel te merken dat marijn (ook al hat ie ons veraden ) boeren bloed had. De Engelsen lagen namelijk zo neer maar marijn niet. Toen we iedereen hadden vertelde marijn dat hij niet slecht was maar dat ze een complot hadden om ze de engelsen uit te kunnen schakelen.

Hierna liepen we terug naar ons kamp en gingen we slapen. het was namelijk heeel laat .

Vrijdag-kippen eten + bonte avond

Vrijdag's stond er deze keer geen leiding te blèren dat we uit ons nest moesten. We mochten uitslapen omdat het die avond daar op er laat geworden was. Maar erg lekker wakker werden de meeste niet. We werden wakker met een mengsel van koek kruimels ( die we die avond er voor allle maal hadden lopen kanen ) en zweet in onze bilnaad. Ook kwamen arjan ferry en mathijs ook nog bij ons in de tent. We hadden een ochtend met veel eten en lol.

Later op de ochtent moest het kader zich melden bij de leiding. De leiding liep met ons mee een stukje het bos in. Aan een boom hingen de kippen die gister avond nog lekker rond liepen in het hok. De leiding vertelde dat we die gingen op eten maar dat ze eerst nog moesten schoon gemaakt moesten worden. Eerst moesten we de kippen plukken. Rob trok gelijk de hele huid mee. Niet heel slim van hem. Na een teidje veren trekken begon het wat minder leuke werk. We moesten de kippen van binnen schoon maken. Het stond heel erg, maar het was wel interessant om te zien hoe alles in elkaar zat. Toen wij klaas waren met het schoon maken. Moesten ze noch gewassen worden en gekookt. Daar na konden ze op het vuur. We aten onder het zeil , omdat het erg hard regende. De tenten waren nog net optijd op geruimt. Alle spullen lagen nu in de grote tent waar we ook zouden slapen. kregen we de bonte avond. Een gezelige avond met veel zingen lachen en stukjes doen. Op het eind werd de winnaar bekent die "SPERWERS". Ze hadden het hele kamp ook erg hun best gedaan. En stonden met iets van 40 punten voor dus erg spanent was het niet.

Toen iedereen naar bed ging hadden we met de pl's en de leiding nog even zitten kletsen.

Zaterdag zijn er niet veel bijzondere dingen gebeurd we hebben allen alles opgeruimd en zijn vertrokken naar huis.