Zaterdag

Rond de klok van tien uur vertrekt de laatste patrouille richting Zelhem. Maar liefst 60km moet er op de fiets worden afgelegd. Via 'Burgers Zoo' rijden de verkenners naar 'De Steeg' alwaar de leiding een controlepost heeft staan.

Het fietsen gaat bijzonder goed, na een rit van ongeveer 5,5 uur kan met het opbouwen van het kamp begonnen worden. 's Avonds eten we Chili Con Carne voor de grote tent.

Zondag bezoeken we een klein kerkje in het plaatsje Veldhoek, zo'n 200m van ons kampterrein. Iedereen is erg te spreken over de zingende dominee. De jongens hebben zich bijzonder goed gedragen tijdens de dienst. Na de dienst houden we de themapresentatie en nemen we enkele kampregels met elkaar door. De rest van de dag zijn we druk met het verder afbouwen van ons kamp.

Aan het eind van de dag spelen we een stevig potje voetbal tegen het kader. 's Avonds is er de kampdoop voor Peter, Tjerk, Mark, Lieuwe, Roelof en Tom. Ook Maurits en Bernard ontspringen de dans niet nu zij voor het eerst als leiding mee zijn op kamp.

Maandag: Vanaf vandaag mediteren we iedere morgen om 07.15uur en oefenen we de 'Ninja-trap van de dag' Tijdens het bouwen van de trappersbaan demonstreren zowel Gerard als Edwin hun rijvaardigheid in zwaar terrein. Terug op het kampterrein knutselen we samen met de jongens lampionnen en stookblikken in elkaar. Iedereen lijkt het prima naar de zin te hebben. 's Avonds, na ons themaspel, hebben we eer van ons werk en verlichten de lampionnen sfeervol ons donkere kampterrein.

Na een chemische reiniging van het 400 jaar oude verdrag kunnen we op zoek naar het zwaard van de monnik. In het donker komen we uiteindelijk bij een klein meertje alwaar het zwaard gevonden wordt. Omdat we slechts de helft van het verdrag in handen hebben bezitten we onvoldoende gegevens. Het zwaard keert zich tegen ons. Een geheimzinnige grote Ninja verschijnt aan de overkant van het meer, het is de bewaker van het zwaard.

Onderweg naar het kampterrein wordt Marcel, de drager van het zwaard, ernstig ziek. Op het kampterrein treffen we een vreemde Ninja aan, ook zijn familie is op zoek naar het zwaard. Voorlopig zijn we hen te vlug af, maar met de vloek die rust op het zwaard hebben we er niets aan. We besluiten het zwaard voorlopig veilig in een kist op te bergen. Marcel knapt hierna al gauw weer op.

Dinsdag: Vandaag staat de hike op het programma. De leiding heeft echter alle fietsen vervoerd naar de middagpost. Het is alweer bijna 3uur voordat de jongens de fietspost aandoen, veel te laat. Na zo'n 7km lopen gaan de verkenners op de fiets verder.

Langs diverse posten komen ze uiteindelijk aan bij de boerderij waar overnacht zal worden. De Arenden en Sperwers zijn echter lange tijd zoek. De leiding gaat met auto's op onderzoek uit. Rond de klok van tien zijn we weer compleet en eten we eigen gebakken patat met frikandellen. Hierna kan er begonnen worden met het bouwen van de onderkomens.

Woensdag: De volgende morgen gaan we zwemmen in een plas (Stroombroek) iets boven het plaatsje Braamt. Het weer is net als gister goed te noemen. 's Middags bezoeken we het plaatsje Zelhem en kan iedereen zijn laatste centen uitgeven.

Vanavond is er de ouderavond. Een hele natte ditmaal. Desondanks gaan onze drakendans en meditatie gewoon door. Het kader biedt de leiding een kaart met ijsbonnen aan als dank voor de afgelopen vier jaar. Heel erg leuk! Na de ouderavond verzamelen we in de grote tent. Hier vallen de jongens van de ene in de andere verbazing wanneer de leiding hen een aantal raadsels voorlegt. Voor we het in de gaten hebben is het al weer 00.30 uur. De hoogste tijd om naar bed te gaan.

Donderdag:Na de beoordeling van de kampopbouw maken we eerst de groeps- en patrouillefoto's. Aansluitend leven we ons uit tijdens de Ninja-zeskamp. Een zestal proeven staan er op het programma waarbij evenwicht, snelheid, slagkracht en precisie uitvoerig worden getest.

's Middags zouden we gaan koken op houtvuur. Een hagelbui (in juli!) gooit echter roet in het eten. Een flinke bui ditmaal, met onweer en bliksem erbij, heel apart. Maar als zo vaak deze week schijnt ook nu de zon weer volop wanneer de bui over is. Het water verdampt waar je bij staat. Een fraai gezicht. Gelukkig hebben we het stookhout tijdig afgedekt. De zelfgemaakte kipsate, gepofte aardappels, kroepoek en groentemix smaaken bijzonder goed.

Het loopt alweer tegen elf uur wanneer alle spullen weer zijn opgeruimd (de leiding was zeer tevreden over het vlotte opruimen!). Natuurlijk moet het zwaard ook deze nacht bewaakt worden. De leiding heeft het gisternacht gedaan en kan nu wel een goede nachtrust gebruiken. Er worden drie groepen samengesteld die ieder twee uur zullen wachthouden bij het zwaard.

Wanneer iedereen net op bed ligt wordt de eerste wacht echter plotsklaps overvallen door 6 onbekende Ninja's. Uit het niets staan ze ineens in de grote tent voor de kist met het zwaard. Onze bewakers worden zonder pardon tegen de grond gedrukt en de kist wordt meegenomen. Ver komen ze echter niet want ook deze drager van het zwaard wordt ernstig ziek en door ons langs de kant van de weg gevonden. Hij vertelt ons uiteindelijk waar de Ninja's zich schuilhouden. Natuurlijk willen we het zwaard terug hebben en gaan we gauw op pad, door het donkere bos naar het onderkomen van deze Ninja-familie. Een stevige knokpartij is het gevolg. De Ninja's geven zich uiteindelijk gewonnen (we blijken verre familie van elkaar te zijn) en geven ons hun deel van het verdrag zodat de vloek op het zwaard opgeheven kan worden.

Vrijdag: Na het nachtspel staan we niet te vroeg op, een uur of tien. Twee activiteiten staan er op het programma. Een bezoek aan het mosterdmuseum in Doesburg en de beklimming van de grote kerktoren aldaar. Maar zoals vaker deze week lijken de verkenners van de aardbodem verdwenen te zijn. De leiding staat alweer een uur te wachten bij de grote kerk in Doesburg, in de stromende regen. Geen verkenner te zien, ze hadden er al lang moeten zijn. Zouden ze misschien naar Doetinchem gereden zijn in plaats van naar Doesburg? Vaandrig Marcel en Marijn gaan wederom met de auto op zoek terwijl Maurits het mosterdmuseum op de hoogte brengt.

Plots zijn ze er dan toch. Een klein meningsverschil (eindelijk!) heeft tot gevolg gehad dat een van de jongens de fiets heeft achtergelaten. Ter plekke repareren was niet gelukt, vandaar de vertraging. We beklimmen de 93 meter hoge kerktoren en genieten van het fraaie uitzicht.

Terug op het kampterrein breken we, in het schijnsel van de autokoplampen, de tenten en de keukens vast af zodat de verkenners morgen op tijd kunnen vertrekken. Hierna rest ons alleen de bonte avond nog en het bekendmaken van de winnende patrouille van dit kamp. De Arenden winnen met 347 punten, gevolgd door de Valken met 337 punten.

Conclusie

Een van de natste kampen sinds jaren. Heel veel buien met gelijk daarna weer volop zon. De tas met stripboeken ligt echter nog ongebruikt in mijn auto. Iedereen heeft zich ondanks de regen prima weten te vermaken. Een kamp ook met heel veel teeken en een echte kampdouche met warm water! Hoewel de leiding het programma op enkele punten heeft moeten omgooien is alles als vanzelf verlopen. Je kunt merken dat we met een ervaren kader op kamp geweest zijn. Ook het fietsen op de heen- en terugweg verliep vlekkeloos. In totaal werd er deze week bijna 200km gefietst door de verkenners.

Een hele week op pad met 21 jongens zonder ruzie. Dat zegt genoeg. De sfeer is steeds heel gemoedelijk geweest, echt perfect gewoon. Dit alles heeft echter wel tot gevolg dat het ook een beetje een tam kamp was. Geen spontane knokpartijen met de leiding. Geen huilende jongens bij de leidingtent. Er zijn zelfs momenten geweest dat we ons als leiding overbodig vonden. De jongens vermaken zich ook prima zonder ons.

Ons thema voor dit jaar berust op een oude legende. Een verhaal dat bijna 4 eeuwen geleden op schrift gesteld werd. Het verhaal gaat over twee welgestelde Japanse families die al generaties lang ruzie met elkaar hebben. Hoe het allemaal begonnen is weten we niet precies maar het verhaal gaat dat ze lang geleden in vrede met elkaar in hetzelfde dorp leefden.

Het waren echter gevaarlijke tijden, buiten de muren van het dorp was het niet veilig. Roversbenden maakten daar de dienst uit en roofden en moorden er lustig op los. Ruiters met zwaarden en krissen. Niemand durfde het tegen hen op te nemen, ze hadden vrij spel.

In de bergen, even buiten het dorp, leefden enkele Shaolin-monniken. Mannen die zich van de buitenwereld hadden afgezonderd. Ze verbouwden daar wat rijst en leefden daar heel eenvoudig van. Van rijkdom en bezit wilden zij niets weten, dat was niet wat zij zochten in het leven. Evenwicht tussen geest en lichaam was voor hen heel belangrijk. Om dat te bereiken mediteerde en trainde ze iedere dag, vaak uren achter elkaar. Het waren echte wushu-meester.

(Wushu is Japans en betekent 'martial arts', (vechtsporten)

Een van deze Shaolin-monniken is het dorp te hulp gekomen nadat een jong meisje, dat wel eens bij de monikken op bezoek kwam, door een bende was ontvoerd en vermoord. Gemaskerd en in het zwart gekleed, om niet herkend te worden door de andere monniken, heeft hij wraak genomen en de bendeleden een voor een uitgeschakeld met zijn zwaard.

Na dit grote gevecht is niets meer van hem vernomen, alleen zijn bebloede zwaard werd gevonden tussen tal van dode lichamen. Sinds die dag wordt het zwaard in het dorp bewaard en hebben de dorpelingen geleerd zich zelf te verdedigen. De monnink was hun grote voorbeeld.

Na enkele jaren kregen twee families ruzie over het zwaard dat van de Shaolin-monnik was geweest. Beide families meenden dat zij het meeste recht hadden het zwaard te bewaren. De ruzie om het zwaard liep vaak hoog op, er waren vaak vechtpartijen tussen leden van deze families. Men ging niet meer met elkaar om, hebzucht en een geschonden familie-eer stonden tussen hen in.

Zo ging het jaren door. Tijdens een van de gevechten kwam een familielid om het leven. De andere familie nam natuurlijk wraak en van het een kwam het ander, het begin van een vreselijke familieoorlog. Veel dorpelingen kwamen om het leven, ze leken niets van de monnik geleerd te hebben.

Het was het jaar 4301, het jaar van de aap, een ongeluksjaar. De Shaolin-monniken konden het niet langer aanzien en grepen in. Samen gingen ze naar het dorp, vastbesloten een eind te maken aan al het geweld. Het zwaard werd teruggenomen en de families moesten een verdrag laten opstellen waarin ze beloofden elkaar voortaan met rust te laten en in vrede met elkaar te zullen leven. Het was genoeg geweest! Voor straf zou het zwaard voor de komende 400 jaar opgeborgen worden op een geheime plaats.

Het verdrag werd door beide familieoudsten en de hoofdmonnik ondertekend. De beide families kregen ieder een half deel van het verdrag met daarop een gedeelte van de geheime plek waar de monniken het zwaard zouden opbergen.

Dit is alles wat we weten. Het verdrag is steeds van vader op zoon doorgegeven en goed bewaard gebleven. Slechts weinigen zijn op de hoogte van hetgeen zich toen heeft afgespeeld.

Maar, is het verhaal door de jaren heen wel goed doorverteld? Het is nu al zolang geleden. En waar is het andere deel van het verdrag gebleven?

	SPERWERS	VALKEN	ARENDEN	UILEN
Zondag INSPECTIE	7	7	6	6
THEMAPRESENTATIE	8	8	8	8
AVONDETEN	8	7	7	6
NACHTINSPECTIE	8	8	7	4
Maandag INSPECTIE	8	8	8	8
LAMPIONNEN	15	8	10	8
AVONDETEN	8	8	8	7
dinsdag INSPECTIE	7	8	8	8
woensdag HIKE-POSTEN	27	20	23	27
HIKE-TIJD	0	8	0	8
HIKE-VERSLAG	34	67	65	50
AVONDETEN	8	8	8	8
NACHTINSPECTIE	7	6	8	6
Donderdag INSPECTIE	9	7	9	7
KAMPOPBOUW	44	51	59	35
ZESKAMP	58	67	65	69
Vrijdag INSPECTIE	9	7	9	7
ETEN	7	7	7	7
BONTE AVOND	16	12	12	12
ALGEMENE INDRUK	30	15	20	20
BONUS DIENSTPATROUILLE	2
Totaal	320	337	347	311