Vanmorgen hebben we alles weer ingepakt, wat bij een militair gauw gebeurd is, en zijn vertrokken naar Boemiajoe dat een 25 kilometer verder ligt. Hier komen we voor versterking bij de vierde compie te liggen. We hebben met het hele peloton één lokaal en zitten erg dicht op elkaar. Het lijkt meer op een varkenskot dan op een ligplaats voor militairen. Eén dezer dagen heeft de vierde compie ook een aanval gehad op het kamp. De ploppers zaten vlak voor het kamp in de sawa's en de palmbomen en begonnen pas te vuren toen de laatste wacht naar binnen was gegaan en zich stond te mandiën. De aanval is afgeslagen. Aan onze kant hadden we een paar zwaargewonden en enkele lichtgewonden. Maar de heren van de Siliwangi hadden een zeventig doden te betreuren. Dus dat was goed werk. Inmiddels is de tweede van ons gesneuveld, namelijk de hospik Bervoets. Het gebeurde tijdens een tocht naar de theeplantage om een peloton van ons dat was afgesloten en honger leed, voedsel te brengen. Bervoets werd verraderlijk in de rug geschoten toen hij een soldaat van Andjing Nica aan het verbinden was.

Vanmorgen al heel vroeg ons bed uit en zijn tot 's avonds laat de bergen in geweest voor een gezamenlijke zuiveringsactie. We werden ondersteund door de artillerie van 12 R.V.A. Tijdens de actie zijn ons peloton en het derde uit elkaar geraakt. Om te voorkomen dat we op elkaar zouden gaan schieten, hebben we ons teruggetrokken. Anders hadden we een mooie slag kunnen slaan in een kampong waar naar schatting een 500 man van de beruchte Siliwangidivisie zat.

Vannacht zijn we weer de bergen ingetrokken voor onze tweede zuiveringsactie. We werden ondersteund door mortieren, artillerie en vliegtuigen, o.a. een bommenwerper, drie jagers en een verkenningsvliegtuig. Hoe verder we trokken des te groter werden de versperringen die bestonden uit uitgravingen en om de paar meter bomen over de weg.
's Middags om drie uur rustten we op een plek waar 's morgens om elf uur nog een duizend man van de Siliwangi gerust had. Daar zijn er later heel wat van gedood door onze vliegtuigen. In een kampong voor ons verrichtte de R.V.A. ook goed werk. Daar lagen overal de lijken van de Tentara verspreid. Ze waren allen ernstig verminkt door de granaten.
's Avonds om half elf waren we weer thuis, allemaal dood en doodop. We hadden bijna zonder rust vijftig kilometer gelopen door zwaar terrein en niets anders gegeten als vier kaakjes. Een dag om niet gauw te vergeten.

Vanmorgen de kampong in geweest en alle mannen opgepikt om te helpen de weg te herstellen die we de veertiende gezuiverd hebben. Alles ging prima tot we na vijf kilometer bij een brug kwamen die er helemaal uitlag. Dit karwei konden wij niet aan, dat is werk voor de pioniers, en daarom hebben we ons weer naar ons bivak teruggetrokken. Bij de zuivering van de veertiende hebben we laatste kampong die we doortrokken in brand gestoken als represaille omdat er een paar weken geleden drie wapenbroeders van 3-11-R.I. in deze kampong zijn vermoord na erg mishandeld te zijn.

Gisteren is in de richting Proepoek een burgertrein aangevallen door een 200 man Tentara. Ze wilden hem beroven omdat ze nog heel slecht in de spullen zitten. De aanval is mislukt omdat er tien man van ons als bewaking was meegereisd. De machinist en zes passagiers werden gedood, maar de bewaking heeft zes ploppers met wapens gevangen genomen. 's Avonds van half acht tot twaalf uur hebben wij ter plekke in hinderlaag gelegen in een maisveld. Maar die avond is er niets gebeurd.

Camouflagehut theeplantage Kaligua

Vanmorgen om 6.30 uur kwam er bericht door dat twee pelotons van de vierde compie die op de theeplantage Kaligoea, hier vijftien kilometer vandaan de bergen in, liggen, aangevallen zijn door de Siliwangi. Ze hadden zich overal om de plantage ingegraven. Wij er ter versterking direct naar toe, maar toen we er aankwamen was het schieten zo goed als afgelopen. De Tentara vluchtte weg toen er toevallig een Dakota over kwam vliegen. Maar het ergste was dat weer een jongen van ons is gesneuveld. Het was soldaat Pas uit Arnhem, die in de buik getroffen werd en na een half uur aan bloedverlies overleed. 's Avonds hebben we hem om zes uur met militaire eer bij de andere gesneuvelden in Boemiajoe begraven. Een andere soldaat t.w. Louis is vandaag gestorven aan buiktyfus. Nu betreurt ons bataljon vier doden en ongeveer twintig gewonden.

Vandaag weer de bergen in geweest om een merdeka-kampong te zuiveren. Weinig geschoten en ook geen artillerie gebruikt, hoewel die stond opgesteld.

Vanmiddag plotseling weer mee met de Rode Kruis wagen naar Banjoemas voor beveiliging. Deze plaats ligt zeventien kilometer achter Poerwokerto. Er deden zich geen bijzonderheden voor.

Vanmorgen naar de kerkdienst geweest, welke geleid werd door onze veldprediker Colijn, die wel een geschikte kerel is. Vanavond moesten we weer plotseling op patrouille. We gingen om half acht weg en waren om één uur weer binnen. De laatste vijf kilometer moesten we over een pad waar je vaak tot aan je knieën in de modder zakte en af en toe lag je er languit in. Wat waren we smerig en moe toen we thuis kwamen. Nadat we ons heerlijk gemandied hadden, lagen we gauw onder de klamboe.

Vanavond moeten we met het eerste peloton om half acht de auto's in met onbekende bestemming. Om half tien kwamen we aan bij 3-11-R.I. in Poerwokerto. Daar hebben we een uur op de stenen zitten klappertanden, want we waren kletsnat geregend. Om elf uur gingen we weer verder met een paar pelotons van 3-11 er bij en kwamen om half twee 's nachts in Poerbolinggo aan, dat een honderd kilometer van Boemiajoe afligt. Vandaar moesten we in de nacht een gebied van 32 km² afsluiten dat gezuiverd moest worden. Na zeven kilometer lopen kwam ons peloton op de plaats van bestemming aan. Tijdens deze wandeling had ik zo'n slaap, dat ik af en toe als een dronken kerel liep te slingeren.

Ondertussen was de regen opgehouden, hoewel we nog stonden te rillen en klappertanden van de kou. Daar in een katjangveld hebben we gelegen tot 's middags vier uur om vluchtende ploppers neer te schieten, terwijl het KNIL en Andjing Nica aan het zuiveren waren. Overdag was het gloeiend heet dat het zowat niet uit te houden was. De buit bestond uit enkele geweren en negen paarden van de Tentara. Door het KNIL zijn meerdere doden gemaakt. 's Avonds kwamen we vermoeid en vooral hongerig ons kamp binnen, daar we niets te eten hadden gekregen.

Vannacht om twaalf uur moesten we weer weg voor een zuiveringsactie van bijna 24 uur, nu in de bergen achter Boemiajoe. Wij weer omsingelen en het KNIL zuiveren. De volgende dag gingen we 's middags om vijf uur weer op huis aan waar we om half negen aankwamen. Onderweg drie keer beschoten door enkele snipers met tommyguns en andere automatische wapens. Aan onze kant geen verliezen.

Vanmiddag werd er een auto van ons beschoten op de weg die we pas hersteld en gezuiverd hebben. Ons peloton moest er onmiddellijk op af en toen we de bocht omkwamen liep er een 200 meter voor onze auto een plopper op de weg met zijn spuit in de handen. Toen hij ons zag, zette hij het op een lopen en dook de padie in. Wij direct van de auto en in looppas voorwaarts. Even later kregen we vuur uit de kampong rechts en links van ons. Wij meteen in dekking en terug vuren. Na een gevecht van een half uur vluchtte de vijand met achterlating van ongeveer zes doden. Aan onze kant geen verliezen.

De vijfde dag kwamen gelukkig onze tampatjes

Vanavond moesten wij ons ineens klaarmaken en na een half uur reden wij weg naar de rubberplantage Samoedra, dertien kilometer van Boemiajoe. Wij moesten voor versterking zorgen, daar men een aanval op de onderneming verwachtte van een bende van de Hisboellah, zijnde een fanatieke Islamitische beweging. Hier hebben we acht dagen in de fabriek gelegen, waarvan vijf nachten met kleren aan op de grond op wat oude zakken met wat alang alanggras er onder. De vijfde dag kwamen gelukkig onze tampatjes, wat wel veel beter ligt. Er was daar niet veel te eten. Veel droge biscuit en we hadden het er overigens slecht naar ons zin. Enkele patrouilles gelopen, waarbij we een tjarik, een contactman van de Hisboellah, gevangen hebben genomen.

Vannacht werden we om twee uur gewekt om een kampong te zuiveren waar volgens de I.D. een 500 man Tentara zat. Om drie uur alles ingepakt, aangezien we niet meer op Samoedra terugkomen. Ik ben achter gebleven daar mijn schoenen op de laatste patrouille gesneuveld zijn. De volgende morgen heb ik al de barang van de jongens op de auto geladen en zijn weer vertrokken naar Boemiajoe, wat mij in het geheel niet speet.

Gistermorgen om half acht weer de weg aan het herstellen geweest met veertig koelies tot 's middags vier uur. Tussentijds werd ons een portie nasi gebracht. Geen bijzonderheden.

P.S. Jeep met acht man, op weg naar de theeonderneming Kaligoea, beschoten. Direct uit de auto en de sawah's in, zonder dekking. Eerste luitenant van de KNIL, voorlopig c.c. vierde compie, gesneuveld, sergeant van Duffelen zwaar gewond en soldaat Kamphuis een schot door het been. Vanavond om zeven uur moesten we op patrouille. Maar net toen we zaten te eten hoorden we in de verte schieten. Wij er direct op af met twee pelotons. Toen wij ter plekke kwamen bleek het volgende. Veertien man van de Ost-cie waren aan het rommelen in een lege kampong in de richting Kaligoea, toen ze plotseling onder vuur kwamen. Toen wij arriveerden waren ze al twee uur aan het knallen en zaten bijna zonder munitie. Het ergste was dat er weer een gesneuvelde was. Soldaat Dernison had een schot door zijn hoofd gekregen en een korporaal een schot in zijn schouder. Toen wij oprukten ging de vijand die zeker honderd man sterk was, weldra op de vlucht de bergen in. Soldaat Dennison vonden we later in een kleine kali. De ploppers hadden hem geheel uitgekleed en zijn kleren meegenomen.

Onze buit bestond uit twee geweren, een schmeitzer, enkele handgranaten, veel patronen en een tommygun. De vijand liet verscheidene doden achter maar een leven van ons is veel te duur betaald.

Vannacht is de post van het pionierspeloton, die hier hemelsbreed drie kilometer vandaan ligt, door de ploppers aangevallen. Het was een hevig vuurgevecht dat duurde van twaalf uur 's nachts tot drie uur 's morgens. Aan onze kant geen verliezen. Verliezen van de vijand onbekend. Vandaag moesten wij een transport beveiligen van vrouwen en kinderen naar Kaligoea.

Vanmorgen op patrouille met veertien man. Het was veel klimmen en dalen. Om elf uur vm. waren we weer terug. Ongeveer twintig kilometer gelopen.

Vanmorgen om zeven uur moesten we de weg richting Kaligoea herstellen, samen met de pioniers. Daarna met het hele peloton door een diep ravijn teruggelopen om twee kampongs te zuiveren. In de eerste kampong was niets loos. Nadat we de tweede kampong bijna doorzocht hadden, kregen we van voren snipervuur. Wij tegen de sawah's op om het vuur te beantwoorden. Tevens enkele mortiergranaten tussen de vijand geworpen, die daarop vluchtte. Er werd o.a. geschoten met Hefbrugkarabijnen.

Vanmorgen voor beveiliging mee geweest om cadi te halen in Tjilatjap. We kwamen er zonder ongelukken om 9.30 uur aan. Na het laden de stad in geweest, die mij tegenviel. Maar we hebben toch lekker gegeten in een toko die we na veel zoeken ontdekten. Ajam goreng en mata sapi gegeten.

Om 12.30 uur weer verzamelen op het kruispunt en daarna terug via Poerwokerto. Onderweg gebeurde er niets, wat ons erg meeviel. Alleen behoorlijk door elkaar gerammeld, want de wegen hier zijn hard aan een onderhoudsbeurt toe. Om vier uur waren we thuis en hebben ons heerlijk gemandied, want we zaten weer eens helemaal onder het stof.