Foto 1: Vertrek uit Rotterdam

30 juli j.l. was het 's morgens 3.30 uur reveille. Om 6.30 uur per trein naar Rotterdam vertrokken. Het laatste stuk reed de trein heel langzaam en werd door honderden familieleden en kennissen bestormd. Er hingen buiten meer mensen aan de trein dan dat er inzaten.

Foto 2: Soemowono opleidingscentrum

v.l.n.r. - achter: Henk Willems, Jan Bouthoorn, Hein Fontijn, Kijmke Dijksma

v.l.n.r. - voor : Kees van Diggele, Bram van den Berg, Gijs Bouwman

Foto 3: Soemowono  'Djonkokken'

Brief 3-11-1948
Onze opleiding hier zit er op. Tot slot hebben wij een demonstratie van ons kunnen gegeven voor de opleidingscommandant, majoor Faessens, bijgenaamd de tijger van Malakka.

Ik ben blij dat het er op zit, vooral de laatste 14 dagen waren erg zwaar. Er liggen verscheidene jongens wegens oververmoeidheid in het hospitaal. Hoewel ik soms ook behoorlijk moe was, heb ik verder geen last. Ik zeg maar zo: mager maar taai.

Foto: Hein, Nico en Bram

Foto 4: Banjoebiroe

We lopen patrouilles en zijn verder zo vrij als een vogel in de lucht. Gisteren zijn we 800 meter hoog in de bergen geweest. De natuur is daar prachtig met overal mooie bloemen.

Foto 5: Banjoebiroe

Dagboek 11-1-1949
Eén dezer dagen heeft de 4e compie ook een aanval gehad op het kamp. De ploppers zaten vlak voor het kamp in de sawa's en de palmbomen en begonnen pas te vuren toen de laatste wacht naar binnen was gegaan en zich stond te mandiën. De aanval is afgeslagen. Aan onze kant hadden we een paar zwaargewonden en enkele lichtgewonden. Maar de heren van de Siliwangi hadden een 70 doden te betreuren. Dus dat was goed werk.

Inmiddels is de tweede van ons gesneuveld, namelijk de hospik Bervoets. Het gebeurde tijdens een tocht naar de theeplantage om een peloton van ons dat was afgesloten en honger leed, voedsel te brengen. Bervoets werd verraderlijk in de rug geschoten toen hij een soldaat van Andjing Nica aan het verbinden was.

Foto 6: Boemiajoe

Dagboek 19-2-1949
Toen wij arriveerden waren ze al 2 uur aan het knallen en zaten bijna zonder munitie. Het ergste was dat er weer een gesneuvelde was. Soldaat Dernison had een schot door zijn hoofd gekregen en een korporaal een schot in zijn schouder. Toen wij oprukten ging de vijand, die zeker 100 man sterk was, weldra op de vlucht de bergen in. Soldaat Dernison vonden we later in een kleine kali. De ploppers hadden hem geheel uitgekleed en zijn kleren meegenomen.

Onze buit bestond uit 2 geweren, 1 schmeitzer, enkele handgranaten, veel patronen en een tommygun. De vijand liet verscheidene doden achter, maar een leven van ons is veel te duur betaald.

Foto 7: Omgeving Semarang

Bewaking munitiedepot

Foto 8: Omgeving Semarang

Uit verveling hebben we geprobeerd de oude bulldozer te starten, links op de foto. Dat viel nog niet mee. De motor die het op een gegeven moment deed, bleek de startmotor te zijn. We zijn er bijna de hele dag mee bezig geweest, maar het is gelukt.

Bram met noodrantsoen.

Foto 9: Omgeving Semarang

Uitkijkpost

Foto 10: Semarang

De begrafenis van N.J.D. Theuns
1e compie, 411 B.I.
Gesneuveld in Melahajoe op 12-04-1949.

Foto 11: Semarang

Ereveld Tillemaplein.

In totaal zouden 22 man van het 411 B.I. niet naar huis terugkeren.

Foto 12: Semarang    Ereveld Tillemaplein.

Dagboek 15-4-1949
Vandaag kreeg de fouragewagen vuur tussen Proepoek en Boemiajoe. De ploppers hadden een ketting over de brug gespannen en net daarvoor kregen ze vuur vanaf een tjot. De chauffeur gaf vol gas en vloog tegen de ketting aan. De brugleuning brak af en de wagen kon verder, hoewel de motorkap van de wagen vloog.

Van de week is ook een jongen van onze compie gesneuveld. Het was soldaat Theuns. Liepen in een hinderlaag achter Brebes. Hij kreeg eerst een schot door zijn arm en daarna door zijn hart.

Foto 13: Patoegoeran (Windoeadji)

Dagboek 19-3-1949
Vanmorgen was iedereen vroeg op, want onze postcommandant S.M.I.L. Lugtenaar vertrekt naar Holland. Gisteravond een afscheidsrede gehad en enkele borrels gedronken. Vanmorgen om 7 uur nog een foto genomen en daarna handjeschudden. We vinden het allemaal rot dat hij vertrekt en hijzelf had het er niet best mee, want we hebben altijd goed met elkaar kunnen opschieten. Vandaag is onze nieuwe commandant gekomen. Een sergeant-majoor van de W-brigade. Ik weet nog niet wat voor een kerel het is, maar tegen onze oude commandant kan hij nooit op.

Foto 14: Patoegoeran (Windoeadji)

Foto 15: Windoeadji  Bij de Loerah.

Dagboek 23-7-1949
De loerah van Warnatirta, Kasmatja, is vaak op onze post. De reden is dat in zijn huis in de kampong regelmatig een door de republiek uitgezonden militair districtscommandant is, die druk op de bevolking uitoefent en belastingen int. We zijn er al drie keer tevergeefs geweest. Vannacht gaan we het weer proberen.

De loerah, die als eerste zijn huis inging, trof bedoelde commandant aan die hem meteen aanviel. De loerah schreeuwde om hulp waarna onzerzijds de plopper werd doodgeschoten.

Foto 16: Djocjakarta

Bij de weg en de huizen liggen overal Japanse vliegtuigbommen.
Ik geloof niet dat er een ontsteking aanzit, want ze doen niks.

We moeten alleen alle honden doodschieten, want die vreten van de lijken die hier nog liggen. Op één plaats liggen er wel dertig bij elkaar. In de loop van de dag hebben we enkele inlanders opgescharreld om de lijken te begraven.

Foto 17: Locatie onbekend

In de kampong

Foto 18: Windoeadji

We hebben één jeep en een oude vrachtwagen.

Dagboek 4-8-1949
Toen onze compiescommandant, luitenant Cremers, die ook aanwezig was weer terugging naar Boemiajoe, reed hij bij Pagoejangan tegen een ijzerdraad aan die op keelhoogte over de weg gespannen was. Gelukkig was de voorruit niet neergeslagen zodat er geen ongeluk gebeurde. Naar aanleiding van dergelijke gebeurtenissen worden op al onze wagens ijzeren staven op de voorbumper gelast.

Foto 19: Semarang  Pasar 'Djohar'

Dagboek 24-10-1949
We gaan in Semarang veel de stad in. Lopen op pasar Djohar, biljarten in het militair tehuis en bezoeken de Tijgerclub. Vandaag kwam echter de order af dat ook wij geconsigneerd zijn en wacht moeten kloppen, daar er naar verwachting een 1500 man communistisch geïnfiltreerde bendes achter het vliegveld zitten. We hebben een paar wachtjes geklopt maar verder is het in de stad rustig gebleven. Later berichtte men ons dat ons verlof drie dagen werd verlengd vanwege de door ons verrichte dienst. Op 31 oktober zijn we weer teruggekeerd op Bala Poelang.

Foto 20: Te velde

Op 'de brug'

Foto 21: Semarang  31-8-1948

Een feestelijke optocht n.a.v. het jubileum van Koningin Wilhelmina in 1948.

Foto 22: Ungaran

Bezichtiging en beklimming van een Hindoe tempel.

Foto 23: Tegal  Onze 'Roemah'

brief 10-1-1950
Zoals je boven aan de brief ziet zitten we nu in Tegal. We liggen hier met onze hele compie in een groot gebouw en ons peloton ligt op de bovenverdieping. Dus dat is iedere keer trappenklimmen. Blijven we een beetje in conditie.

Het is hier in Tegal een hele drukte met militairen. Er hebben er nog nooit zoveel gelegen als op het ogenblik. Dat komt omdat er steeds meer gebieden ontruimd worden.

Foto 24: Locatie onbekend

Foto 25: Tegal

Bram en Nico poserend bij een plaatsnaambord.

Foto 26: Songgom

Dagboek 3-11-1949
Gisteravond hoorden we dat de vierde compie een gevoelig verlies geleden heeft. Zij zijn vanuit Djati Barang uitgerukt met 28 man en kwamen in het terrein in vuurcontact met een 200 man van de D.I. Zij splitsten zich in drie groepen, maar werden toch omsingeld. Twee groepen wisten door te breken, maar de voorste groep zat midden tussen de D.I. en werd gesommeerd zich over te geven. Dat wilden zij niet en zijn op de vlucht geslagen met achterlating van enkele wapens en twee doden. Onderweg viel één van hen van vermoeidheid in de sawa en is gestikt in de modder. Het gevecht heeft twee en een half uur geduurd. Nu telt ons bataljon 22 doden en naar schatting een 75 gewonden.

Foto 27: Songgom

Dagboek 5-11-1949
We hebben nu al drie dagen achter elkaar actie gevoerd tegen de D.I. Twee keer in ons gebied en één keer met wel 500 man achter Tegal. De D.I. heeft versterking gekregen van een 500 man uit West Java. In veel kampongs hebben we razzia's gehouden en de mannelijke bevolking gevangen genomen. Bij elkaar wel 2.000 man. Die zijn later geselecteerd waarna de fouten zijn afgevoerd. Enkele huizen van de ploppers in brand gestoken.

Foto: Bram van den Berg en Nico Bakhuisen

Foto 28: Songgom

Dagboek 18-11-1949
Gisteren is de pantserknots van het 4e eskadron gevechtswagens op onze post aangekomen. Vandaag patrouille gereden door een stel kampongs. We zagen al gauw drie kerels wegduiken in de kali, die we meegenomen hebben voor verhoor. In de volgende kampong zagen we weer een stel kerels, toen wij stopten ging het hele stel lari. Wij van de wagen en er achter aan. Een kerel kreeg een kogel in de rug en kroop nog net achter een boom. Eén van de jongens er op af en toen hij vlak bij was trok de man een pistool en schoot, maar hij werd snel zelf dodelijk getroffen. Ondertussen werd ook hevig geschoten met de browning van de pantserknots. We hoorden de kerels nog wel roepen: "Madjoe, D.I." maar ze gingen toch maar de andere kant op. Aangezien wij maar met een paar man waren, zijn we teruggekeerd om insluiting te voorkomen.

Foto 29: Lebaksioe

Wij zitten nu net buiten het plaatsje Lebaksioe, een 20 km van Tegal vandaan. Er is hier ook niet veel te zien. Er staat maar één huis en daar zitten wij in. Het huis is prima. Voor de Jappentijd hebben er Hollanders in gewoond en nu wappert het rood, wit en blauw weer voor de deur.

Foto 30: Brebes

Dagboek 19-12-1949
Hier in Brebes liggen we met de hele compie. Ons peloton ligt aan de rand van het stadje in twee stenen huizen. De ligging gaat best behalve als het regent en dat doet het de laatste tijd dagelijks en dan lekt het hier aardig.

We drinken de hele dag limonade, want bier is er niet.

Foto 31: Brebes

Dagboek 31-12-1949
Ik moet vanavond voor 24 uur op wacht. Maar er tussendoor kan ik toch nog bij de Oudejaarsavondviering aanwezig zijn, die wij gezamenlijk houden bij het 3e peloton. Om 10 uur houdt de c.c. luit. Creemers, een korte speech en wordt de eerst gesneuvelde van ons bataljon herdacht, die op het uur af een jaar geleden is gedood. Daarna kunnen wij ons tegoed doen aan gebak uit eigen keuken, chocolade en een klein beetje jenever. Officieel mogen we die nu niet drinken i.v.m. de soevereiniteitsoverdracht, daar men anders voor relletjes vreest.

Foto 32: Brebes

Poserend op de carrier.

Foto 33: Tegal

Een fraaie foto van de haven in Tegal

Foto 34: Afscheid van midden-Java

Dagboek 8-3-1950
We verhuizen naar Semarang en ontruimen geheel Tegal. Alleen enkele mensen van de L.T.D. blijven achter om goederen aan de T.N.I. over te dragen. Gisteren alle barang al naar de trein gebracht waar mij de eer te beurt valt er de hele dag bij te waken. Na een lange reis van een 180 km met de trein die maar erg pelan pelan ging kwamen we 's avonds om 6 uur in Semarang aan. We komen daar in een grote kweekschool te liggen, ook weer boven. Het gebouw is prima. De 2e compie ligt aan de voorkant (Bodjong) en wij aan de achterkant (Pendrikan-Tengah).

Foto 35: Bandoeng

Dagboek 22-5-1950
Afscheid van de gesneuvelden op het ereveld Bandoeng.

Foto 36: Tandjong Priok

Dagboek 26-5-1950
Vertrek naar Tandjong Priok waar we ons inschepen op het gecharterde Amerikaanse troepentransportschip "General Greely" voor de terugreis naar het vaderland.

Foto 37: Nederland - Ede   18-6-1950

Thuis wacht een mooie ereboog met 'Welkom thuis'